دلایل ازدواج نكردن جوانان بی اخلاقی، مسئولیت ناپذیری و فضای مجازی، سیاوشی: دختران حاضر به ازدواج نیستند
گل سپید دلایل ازدواج نكردن جوانان؛ بی اخلاقی، مسئولیت ناپذیری و فضای مجازی، سیاوشی: دختران حاضر به ازدواج نیستند
وقتی خانمی تحصیل می كند و شاغل می گردد و درآمد كسب می كند معمولا نمی تواند مردی را در كنار خود بپذیرد كه از نظر درآمدی پایین تر از خودش باشد. یا اگر بپذیرد نقش همسری ندارند، بیشتر زن نقش مادر را برای شوهرش ایفا می كند. از این بُعد بله چنین هست. نظام جمهوری اسلامی ایران نظامی برگرفته از مبانی اسلامی است نه نظامی مبتنی بر آموزه های نظام كمونیستی اما نمی دانم چرا معیارهای مردم جنس اقتصادی پیدا كرده است. اما زنان به مردانی احتیاج دارند كه بتوانند پشتوانه آنها باشند و از آنها حمایت مالی كنند. اما زن امروز متفاوت از زنان روز گذشته است. معیار ازدواج جوانان امروز چه تفاوت هایی با معیار مادران و پدران آنان دارد و تا چه اندازه در ازدواجشان موفق هستند؟ معیار جوانان بخصوص دختران امروزی برای ازدواج تفاوت معناداری با معیارهای نسل قبل پیدا كرده است. دختر امروز حاضر به ازدواج با هر شیوه و شرایطی نیست. دختران امروز خود باید شریك زندگی خویش را پیدا كرده و حتی تجربیات مشتركی با آنها داشته باشند و اغلب آنان پای مسؤولیتی كه به این شكل بر عهده گرفته اند می ایستند و البته این شیوه ازدواج در هیچ آماری ثبت نمی گردد كه بعدا مورد استناد قرار بگیرد. به نظر بنده چارچوب ها و معیارهای نظام آماری ازدواج باید توسط دستگاه های مسئول تغییر كند تا بتوان این آمار را هم ثبت و ضبط كرد. به نظر شما چه عامل یا عللی سبب تغییرات بنیادین در معیارها و الگوهای ازدواج جوانان شده است؟ فضای مجازی فرصتی را برای جوانان به وجود آورد كه صرف نظر از روستایی و شهری بودن آنان شرایط جدیدی غیر از شرایط و ضوابط سنتی ازدواج را تجربه كنند و البته امكان منع كردن جوانان از حركت بر مبنای معیارهای جدید آشنایی و ازدواج، وجود ندارد؛ چه آنكه هرگاه این گونه رفتار شده است، جامعه راه های جدیدی را برای خروج از محدودیت ها و منع ها پیدا كرده است. فضای مجازی، فرصت های فراوانی را برای آشنا شدن، تبادل اطلاعات و عرضه آموزش های مختلف در اختیار جوانان گذاشته است به عبارت روشن تر فضای مجازی كاركرد آموزشی و پرورشی كه در گذشته بر عهده دولت و خانواده ها بود را بر عهده گرفته و با عملكرد ضعیفی كه این دو نهاد اصلی داشته اند توانسته جایگزین آنها شود. البته یكی دیگر از علت های شیوع این شیوه ازدواج، مخالفت با سپردن كار به تشكل های مردم نهاد فعال در این حوزه بود. این تشكل ها به علت عدم اقبال مراجع رسمی نتوانستند نقش رابط بین جامعه سنتی و مدرنیسم را به خصوص در مقوله ازدواج، ایفا كنند. در كشورهای توسعه یافته روابط دختر و پسر از دوره ابتدایی به بچه ها آموزش داده می گردد. تكرار می كنم موكول كردن این آموزشها به دوره دانشگاه درست نیست و دیر است اما متاسفانه مسؤولان نظام آموزش كشور تازه یادشان می افتد كه در دانشگاه باید روابط جوانان آموزش داده شود. آمار پسران مجرد ما بیشتر از دختران مجرد است. علت ازدواج نكردن جوانان چیست و چرا پسران ما تمایلی به قبول مسؤولیت ندارند؟ دقیقا همین مبحث مسئولیت پذیری است. این مسئله بیشتر در كلانشهرها دیده می گردد. اگر از دلایل غیراخلاقی بی رغبتی جوانان برای ازدواج چشم پوشی نماییم باید گفت مباحثی وجود دارد كه مربوط به حوزه «مسؤولیت پذیری» آنان می گردد كه در نهایت ازدواج را برای آنان «خطیر و دشوار» می كند. این مسئله به حدی سخت و دشوار دیده می گردد كه جرات نمی كنند وارد آن شوند. جوانان بخصوص پسرها نسبت به پدرانشان از نداشتن چه چیزی رنج می برند كه حاضر به قبول مسؤولیت هایی مثل مسؤولیت ازدواج نیستند؟ پاسخ: پاسخ به این سوال نیازمند اظهارنظر كارشناسان علوم مختلف است، اما به نظر بنده بخش قابل توجهی از این مسئله به نقصان نظام آموزشی كشور مربوط می گردد و البته خانواده ها هم بستر آموزش و پرورش فرزندانشان را همچون قدیم به وجود نیاورده اند. حاكمیت باید برای وضعیتی كه بر نظام آموزشی كشور حاكم است در راهبردهایش توجه كند. از سویی حضور جوانان در گروه های همسان تاثیر بسزایی در طرح مسائل، مشكلات و نیازهای آنان دارد. والدین این جوانان در فرصت ها و موقعیت هایی كه جامعه سنتی در گذشته برایشان به وجود آورد، آموزش دیده و تربیت شدند. متاسفانه فرصت تبادل نظرات و دیدگاه ها، خواسته و نیازها و مشكلات برای جوانان در گروه های هم سن و سال به وجود نیامده است ولی از آنان می خواهیم ازدواج كنند در حالیكه هنوز از نظر اجتماعی نیاموخته اند با جنس مخالف چه ارتباطی داشته باشند و در یك رابطه حقوق طرفین چیست؟ بنابراین است كه با جوانانی روبرو می شویم كه به یك باره و كاملا احساسی تصمیم به ازدواج می گیرند یا یك دفعه تصمیم می گیرند سر كار نروند. برای فرزندان این والدین هم فضای مجازی و دانشگاه به وجود آمد و دسترسی به اطلاعات برایشان در كسری از ثانیه امكان پذیر شد و این جوانان مرتبا شرایط خویش را با شرایط جوانان در كشورهای توسعه یافته مقایسه می كنند و شرایط جدیدی را تجربه می كنند به بیان روشن تر فضای قرن بیست و یكم با فضای قرن بیستم كاملا متفاوت می باشد و اصلا نمی توان جوانان را سرزنش كرد كه چرا همانند پدرانشان نشده اند. چقدر خانواده ها، صدا و سیما و نظام آموزشی كشور در آگاهی بخشی در زمینه ازدواج به جوانان موثر هستند؟ حال فرهنگ عمومی جامعه امروز ایران، خوب نیست. خانواده ها نتوانسته اند وظایف و كاركرد سنتی و كاركرد جدید خویش را به درستی ایفا كنند. دولت و وزارتخانه های آموزش و پرورش و وزارت علوم هم نتواستند وظایف آموزشی و پرورشی خویش را به درستی انجام دهند. رسانه ملی وظیفه بسیار بزرگی دارد. ود. تیزرهای آموزشی كوتاه بسیار موثر هستند و با بودجه كم می توان تهیه كرد و بسیار می تواند راهگشا باشد. سرعت و حجم اطلاعات در فضای مجازی و حجم دگرگونی ها در این عرصه به حدی بالاست كه جوانان فرصت و حوصله گوش كردن به صحبتهای طولانی را ندارند در چنین وضعیتی شبكه های ماهواره ای و فضای مجازی وظیفه آگاهی بخشی و تربیت جوانانمان را انجام می دهند. ۲۳۴۷
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب