آیا میلیاردرهای فناوری، جهان را از بحران تغییرات آب وهوایی نجات می دهند؟
خراسان رضوی بنظر می رسد که تغییرات آب وهوایی برای میلیاردرهای فناوری مانند الون ماسک، جف بزوس و بیل گیتس در دستور کار قرار گرفته است اما در اینکه آیا آنان تلاش خودرا در جای درست متمرکز کرده اند یا خیر، جای سوال است.
به گزارش سی ان بی سی، بطور کلی، ۳ میلیاردر فناوری که در ردیف پنج فرد ثروتمند جهان قرار دارند، تلاش می کنند فناوری های جدیدی تولید کنند که بتوانند انتشار دی اکسیدکربن جهان را کاهش دهند.
ماسک بیشتر تمرکز خودرا در فناوری های جذب کربن قرار داده است، گیتس سرسختانه به انرژی هسته ای چسبیده و بزوس صندوق اعتباری برای زمین (Bezos Earth fund) به وجود آورده است. آنان براین باورند که فناوری نقش مهمی در مقابله با تغییرات آب وهوایی دارد و تلاش می کنند تا اطمینان حاصل کنند که وقتی صحبت از فناوری در بحث آب وهوا می شود، مرزهای علم و فناوری را جابه جا کنند.
کریستین کرول، بنیانگذار و مدیرعامل موتور جستجوگر اکوسیا اظهار داشت: «به جای فناوری و ابداع برای حل این مشکل باید بیشتر روی کاشت درخت تمرکز کنند.»
وی افزود: «هیچ فناوری هیچ گاه به پای کاشت درخت نخواهد رسید. علاوه بر کاهش کربن دی اکسید، منافع رایگان زیادی نیز دریافت می کنید، همین طور کاری در مقابل بحران تنوع زیستی انجام می دهید و به چرخه آب کمک می کنید تا خشکسالی و سیلاب کمتری داشته باشید.»
انتشار دی اکسیدکربن جهانی طی ۱۰۰ سال قبل بالا رفته و منجر به گرم شدن کره زمین و تغییرات آب وهوایی بی سابقه شده است. درختان بهترین ماشین های جذب کربن در زمین هستند. آنها دی اکسیدکربن را بوسیله واکنش شیمیایی معروف به فتوسنتز از جو خارج و در آنجا کربن دی اکسید را به انرژی مورد استفاده برای رشد تبدیل می کنند. بعنوان مثال، درختان امپرس می توانند سالانه حدود ۱۰۳ تن کربن در هر جریب (۴۰۴۷ مترمربع) جذب کنند.
باتوجه به پروژه غیردولتی درادون (Drawdown) که در سانفرانسیسکو اجرا می شود، ۱۲ مورد از ۲۰ چاره برتر آب وهوا مربوط به کشاورزی یا جنگل است.
جک کلی، بنیانگذار اوپن کلایمت فیکس (Open Climate Fix) و محقق سابق آزمایشگاه هوش مصنوعی دیپ مایند (DeepMind) اظهار نمود: به تلفیقی از رویکردهای فنی و جنگل کاری احتیاج داریم.
دیو والتهام، استاد گروه علوم زمین در رویال هالوی دانشگاه لندن بیان کرد: راهکارهای طبیعی آب وهوا مانند کاشت درخت را می توان بعنوان کمک های اولیه اضطراری در نظر گرفت.
وی اظهار داشت: «آنها برای تولید راهکارهای دائمی وقت بیشتری در اختیار ما قرار می دهند. بعنوان مثال، جنگل های جدید، کربن دی اکسید را برای مدت ۴۰ سال جذب می کنند و سپس به یک وضعیت ثابت می رسند. خرید وقت از این طریق بسیار باارزش است برای اینکه ما هنوز نمی توانیم مواد غذایی، فولاد، انرژی و بتن را بدون وابستگی به وضعیت آب وهوا تولید نماییم.»
بگفته کرول، درختان و احیاء جنگلها نسبتا در پایین لیست برنامه های میلیاردرهای فناوری هستند. بااینکه میلیاردرهای فناوری لزوما قادر به تغییر وضعیت آب وهوایی با کاشت درختان بیشتر نخواهند بود، اما اگر سرمایه بیشتری را به این امر اختصاص دهند، می توانند تاثیر گسترده ای در این امر داشته باشند.
در ماه ژانویه، مدیر عامل تسلا، ماسک، متعهد شد که ۱۰۰ میلیون دلار در تکنولوژیهای جدید جذب کربن سرمایه گذاری کند. جذب کربن پروسه به دام انداختن دی اکسیدکربن از هوا بطور مستقیم یا پیش از انتشار از کارخانه ها و نیروگاه هاست. سرمایه گذاری وی در تکنولوژیهای جدید جذب کربن، خیلی بیشتر از هزینه ای است که وی برای کاشت درخت مختص کرده است.
موضع گیری ماسک در مورد تغییرات آب و هوا پیچیده است. وی یک شرکت وسایل نقلیه الکتریکی نسبتا سبز را نیز اداره می کند اما به سبب عشق به بیتکوین که حالا یکی از بزرگترین انتشاردهنده های دی اکسیدکربن در جهان است، مورد انتقاد قرار گرفته است.
در همین حال، بیل گیتس فکر می کند انرژی هسته ای، انرژی آینده است و شرکت ترا پاور وی می خواهد یک راکتور هسته ای پیشرفته کاملا کارآمد بسازد. با نگاهی به کتاب جدید گیتس «چگونه از یک فاجعه آب وهوایی جلوگیری کنیم» مشخص می شود، وی متقاعد نشده است که درختان ارزش سرمایه گذاری دارند.
گیتس این طور استدلال می کند که موثرترین استراتژی احیاء جنگل جلوگیری از قطع خیلی از درختانی است که هم اکنون داریم و می گوید: «شما بطور متوسط به درختانی در محدوده ۵۰ هکتار در مناطق گرمسیری احتیاج دارید تا میزان تولید گازهای گلخانه ای تولید شده در طول زندگی یک آمریکایی را جذب نماید.»
گیتس اظهار داشت: « ۱۰ هزار سال بطور مداوم باید درخت بکارید، یکبار کاشتن درخت کافی نیست و من نمی گویم که این کار اشتباه است ولی درد چندانی را دوا نمی کند.»
گیتس که اکنون بزرگترین مالک زمین های کشاورزی در ایالات متحده است، اضافه کرد: «این ایده که جایی برای کاشت هزار میلیارد درخت وجود دارد، اشتباه است.»
بزوس در فوریه گذشته صندوق ۱۰ میلیارد دلاری بزوس را برای وضعیت زمین ایجاد کرد تا از دانشمندان، سازمان های غیردولتی، فعالان و بخش خصوصی پشتیبانی مالی کند. تاکنون، صندوق زمین بزوس به چندین سازمان متمرکز بر احیاء جنگل ازجمله پروژه های احیاء جنگل های عدن، حفاظت از طبیعت و شورای دفاع از منابع طبیعی کمک های مالی اعطاء کرده است.
اما آمازون به سبب افزایش آلودگی توسط هواپیماها، وانت ها و استفاده بیش از اندازه از مقوا هنگام بسته بندی محصولاتش مورد انتقاد قرار گرفته است. البته آمازون می گوید که بسته بندی آن ۱۰۰درصد قابل بازیافت است و در آن از پلاستیک استفاده نمی گردد.
به نظر کرول، این میلیاردرهای فناوری نسبت به تکنولوژیهای جدید برای مقابله با این مسئله با وسواس رویاپردازی می کنند. شرکت وی، اکوسیا، کاشت درخت را به یک قسمت عمده از هویت خود تبدیل نموده است و دفتر مرکزی اکوسیا در برلین، ۸۰ درصد از سود خودرا به موسسات خیریه ای می دهد که مبادرت به جنگل کاری کردند.
کرول اظهار داشت: این شرکت با بیش از ۶۰ سازمان کاشت درخت، همکاری کرده است که بیش از ۱۲۳ میلیون درخت کاشته اند و بیشتر آنها در کشورهای در حال توسعه در مناطق استوایی هستند.
وی بیان کرد: «از طریق کاشت درخت، حدود یک کیلوگرم کربن دی اکسید از جو خارج می شود. وقتی افراد یک میلیارد تن کربن دی اکسید را از جو خارج کنند، باید بعنوان میلیاردر طبقه بندی شوند و بقیه فقط میلیاردرهای دلاری هستند و در قرن بیست و یکم به این ها نیازی نداریم.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب