تنها یک زمین
خراسان رضوی برنامه روز جهانی محیط زیست هر سال در تاریخ پنجم ژوئن توسط بخش محیط زیست سازمان ملل متحد رهبری می شود و از سال 1973 نیز میلیونها نفر در سراسر جهان مراسم گرامیداشت این روز را برگزار می کنند.
روز جهانی محیط زیست در سال ۲۰۲۲ به میزبانی سوئد برگزار شده و شعار کمپین آن «تنها یک زمین» با تمرکز بر زندگی پایدار در هماهنگی با طبیعت است.
تنها یک زمین شعار نخستین کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد محیط زیست انسانی بود که در سال ۱۹۷۲ در استکهلم اجرا شد. این مساله توسعه پایدار را در دستور کار جهانی قرار داد و منجر به برگزاری روز جهانی محیط زیست شد. روز جهانی محیط زیست پلتفرمی جهانی برای ایجاد تغییرات مثبت است و این روز بین المللی با شرکت بیش از ۱۵۰ کشور، سازمان ملل متحد، دولت ها، مشاغل، مدارس، مشاهیر، شهرها و جوامع برگزار می گردد تا آگاهی در مورد محیط زیست را افزایش دهد و اقدامات زیست محیطی گرامی داشته شود.
روز جهانی محیط زیست ۲۰۲۲ فرصتی برای نمایش تعدادی از عملکردهای پیشگامانه سوئد در حوزه محیط زیست در ۵۰ سال قبل است. برنامه محیط زیست سازمان ملل(UNEP) سالانه رویدادهایی را برای روز جهانی محیط زیست سازماندهی کرده که آگاهی و اقدام جهانی را برای صیانت از محیط زیست تشویق می کند.
طراحی پایدار موجب تجلیل و ایجاد توانایی جوامع و سیستم های شهری گسترده تر برای به حداقل رساندن تاثیر آن بر محیط زیست در کوشش برای ایجاد مکان هایی بادوام می شود و یک رویکرد اکولوژیکی است که نه فقط طبیعت بلکه عنصر انسانی را نیز در سطح محلی و جهانی مورد توجه قرار می دهد.
دستورالعمل های طراحی پایدار ابزاری موثر برای نشان دادن تئوری، کیفیت و کاربرد طراحی پایدار در جامعه شهری و همین طور در سطوح مختلف تعریف کننده جامعه است و امکانات طبیعی را با بافت محله، بخش مسکونی جامعه و واحدهای مسکونی ادغام می کند.
زمین با یک وضعیت اضطراری سه گانه مواجه می باشد که شامل آب وهوای بسیار گرم، از دست دادن زیستگاه و فشارهای دیگر است که تخمین زده می شود در چنین شرایطی یک میلیون گونه در معرض خطر انقراض است و آلودگی همچنان هوا، زمین و آب را تحت تاثیر قرار داده است. راه برون رفت از این معضلات این است که اقتصاد و جوامع خودرا متحول نماییم تا آنرا فراگیر، منصفانه و مرتبط تر با طبیعت نماییم. ما باید از مرحله لطمه رساندن به سیاره به درمان آن روی بیاوریم.
زمان رو به پایان و طبیعت در حالت اضطرار است؛ برای حفظ گرمایش جهانی زیر ۱.۵ درجه سانتیگراد در این قرن باید انتشار گازهای گلخانه ای سالانه را تا سال ۲۰۳۰ به نصف کاهش دهیم. بدون اقدام در کاهش آلودگی هوا فراتر از دستورالعمل های ایمن طی یک دهه آلودگی را ۵۰ درصد می افزاید و زباله های پلاستیکی که به اکوسیستم های آبی سرازیر می شود، حدودا سه برابر خواهد شد. تا سال ۲۰۴۰ ما نیاز به اقدام فوری برای رسیدگی به این مسائل است.
افراد بوسیله پشتیبانی از کسب وکارها و دولت ها با برنامه ریزی می توانند محرک های تغییر باشند. اقدامات این مشارکت بزرگتر می تواند تاثیر دگرگون کننده داشته باشد و بطور بالقوه رفتارهای مصرف و تولید پایدار را برای دهه های آینده قابل تحمل کند.
گزینه های متحول کننده برای پایداری باید در دسترس، مقرون به صرفه و جذاب باشد تا مردم بتوانند تصمیمات روزانه بهتری بگیرند. زمینه های کلیدی برای تحول شامل نحوه ساخت وساز و زندگی در خانه ها، شهرها و محل کار، نحوه و مکان سرمایه گذاری و اقدامات در زمینه تفریح و سرگرمی است.
با توجه به کاهش منابع جهانی و تخریب زیاد محیط زیست چشم انداز قرن جدید سوالات جدی در مورد سلامت و زیست پذیری شهرهای آینده به وجود می آورد. در قرن گذشته شهرها بطور قابل توجهی از یک بافت کارآمد، تغییر کاربردی دادند و این پروسه نه فقط بر زیستگاه طبیعی ما تاثیر منفی گذاشته بلکه حیات مکان های شهری سنتی را نیز از بین برده است.
بیشتر شهرها و شیوه های ساخت وساز سنتی از سر ضرورت و نه ایدئولوژی عرضه محور تکامل یافته اند. در قرن گذشته روش های ساختمان سازی مدرن محدودیت های شرایط انسانی را نادیده گرفته و آغاز به استفاده بیش از اندازه فناوری برای حل موقعیت ها بطور عمده کرده است.
در حال حاضر ساختمان مرتفع مسلط ترین نماد شهرها و شگفتی ساخته دست بشر است که با رسیدن به ابرها جاذبه را به چالش می کشد و مظهر آرزوهای بی امان بشر برای ساختن با ارتفاع بالاتر است. ساختمان های بلند به سبب مقیاس عظیم توجه خیلی از ذی نفعان همچون مالکان، توسعه دهندگان، برنامه ریزان، معماران و مهندسان را به خود جلب می کند. آنها تقاضای قابل توجهی برای زیرساخت ها و سیستم های حمل و نقل دارند و بافت تاریخی را تحت تاثیر قرار می دهند و در عین حال خط افق شهر را تغییر می دهند. همین طور با ایجاد سایه و مسدود کردن مناظر و نور خورشید بر محیط تاثیر می گذارند.
ساختمان های مرتفع مقادیر زیادی انرژی مصرف می کنند و نیاز به هزینه عملیاتی بالایی دارند. به همین دلیلهای تعدادی از منتقدان ساختمان های بلند را نمایش نامطلوبی از شکل شدید جهش تکنولوژیکی می دانند و بدین جهت «شیطان شهری» است که کیفیت و شیوه زندگی شهری را کم می کند. بعد از فرو ریختن برج های مرکز تجارت جهانی(WTC) در نیویورک در سپتامبر ۲۰۰۱ تعدادی از افراد بدبین با نامیدن آسمان خراش ها به نام «تله های مرگ» دیدگاه بدبینانه خودرا بیان و عجولانه و ناعادلانه نابودی آنرا پیش بینی کردند.
با این حال نتیجه برعکس نظر آنان بود برای اینکه علاقه به ساختمان های مرتفع در جامعه بعد از این فاجعه بی وقفه افزایش پیدا کرد. دهه گذشته ثابت کرده این دیدگاه ها در بهترین حالت غیرقابل دفاع است برای اینکه شاهد رونق بی سابقه ساخت وساز ساختمان های مرتفع و فوق مرتفع در سرتاسر جهان بوده ایم.
بسیاری از منتقدان به سبب از دست دادن سبک زندگی قدیمی ابراز تاسف می کنند و ساختمان های مرتفع را نمادهای ظالمانه و نفوذهای غیرضروری به بافت شهری می دانند که کیفیت زندگی اجتماعی طبیعی ساکنان شهر را پایین می آورد. آنان ممکنست نکته ای را در نظر داشته باشند برای اینکه ساختمان های بلند عاری از برخی مشکلات اساسی نیستند اما برای نجات زمینهای کشاورزی، کاهش ردپای کربن و وابستگی به خودرو و صرفه جویی در انرژی به آنها نیاز است و در آینده نیز خواهند بود.
منابع
witpress.com
un.org
sdg.iisd.org
worldenvironmentday.global
unep.org
mdpi.com
un.org
selfstudymantra.com
planeta.com
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب