صباح پناهی شامگاه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار نمود: آتش بخش هایی از نیزارهای حاشیه این دریاچه را فراگرفته و با وجود حضور چهار گروه از محیط بانان برای خاموش كردن آتش، تابحال نتیجه نداده است.
وی افزود: محیط بانان این اداره به دستگاه 'تراكسور' و 'روت فایر' مجهز بوده اما به علت وسعت محدوده و غیرقابل دسترسی بودن امكان كنترل كامل وجود ندارد.
وی در مورد وسعت محدوده آتش سوزی اظهار داشت: به علت تاریكی هوا وسعت محدوده صدمه دیده بر اثر آتش سوزی و همینطور علت اصلی آن مشخص نمی باشد.
وی از اعضای انجمن های زیست محیطی و دوستداران محیط زیست خواست برای خاموش كردن آتش به یاری محیط بانان این اداره بیایند.
وی با اشاره به مشكل آتش سوزی نیزارهای دریاچه زریبار اظهار نمود: این مسئله در فصول كنونی در نیزارها وجود دارد و محیط زیست مریوان با راه اندازی پاسگاه محیط بانی 'برده رشه' محدوده تالاب را به طور شبانه روزی پایش و كنترل می كند.
وی اظهار داشت: 2 تن از عوامل آتش سوزی های قبلی در نیزارها شناسایی و دستگیر شده اند كه پرونده آنها به مقامات قضایی ارجاع خواهد شد.
پناهی در مورد اهمیت نیزارها برای زریبار اضافه كرد: وجود نیزارها در حاشیه و پیرامون زریبار بعنوان بخش جدایی ناپذیر دریاچه ضمن دادن جلوه های خاص بصری، از حیث روابط اكولوژیكی، حفظ سلامتی و تصفیه آب دریاچه و برقرای توازن در معادلات اكولوژیكی این دریاچه اهمیت دارد.
وی اظهار نمود: این نیزارها در واقع پناهگاه بسیار خوبی برای پرندگان آبزی و كنار آبزی این تالاب هستند و گسترش آنها واكنش طبیعی دریاچه به سموم كشاورزی و فاضلاب ها روستاهای اطراف این دریاچه است.
به گفته وی، بعضی از مردم گمان می كنند كه گسترش این نیزارها به زیان زریبار است و گاها به تخریب یا آتش زدن آن اقدام می كنند.
پناهی تصریح كرد: این نیزارها به مكان بسیار امنی برای پرندگان آبزی و كنارآبزی حاشیه این تالاب تبدیل شده و سالیانه هزاران قطعه پرنده بومی و مهاجر داخل این نیزارها لانه سازی و جوجه آوری می كنند.
وی اظهار داشت: چرخه های آب عامل بازدارنده ای در جهت جلوگیری از پیری زودرس و در نتیجه اختناق یا مرگ زریبار به حساب می آید كه موارد مختلف آتش سوزی، سلامت، موجودیت و ادامه حیات دریاچه را با خطر بسیار جدی مواجه ساخته داست.
پناهگاه حیات وحش زریبار و تالاب بین المللی آن كه بیست و سومین عضو تالاب كنوانسیون رامسر است دارای حجم تقریبی آب بیش از 30 میلیون مترمكعب بوده و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می گردد.
طول دریاچه زریبار حدود پنج كیلومتر و عرض آن حدود 1. 6 كیلومتر بوده و وسعت تالاب به علت تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغییر و حداقل و حداكثر عمق آن به ترتیب 2 تا 6 متر است.
زریبار در یك دره طولی وسیع قراردارد و از 2 طرف غرب و شرق با كوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشكیل می دهد كه گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
تاكنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یك گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانكتون و 17 گونه زئوپلانكتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه هایی از گیاهان خاردار و گونه های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچك ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشكیل می دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا همچون گونه های بومی و ماهی آمور سفید، كپور آیینه ای، كپور معمولی، كپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاك همچون گونه های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله 130 كیلومتری غرب سنندج مركز استان كردستان واقع شده است.
** 3020/ 6108 *شبس *1488 *خبرنگار: عبدالله رحمانی**انتشار: بهمن بامداد**